دوست نعمت گران بهایی است .خوشبختی را دو برابر می کند و به بدبختی تخفیف می دهد . 

کم رنگ ترین قلم ها از قوی ترین حافظه ها بهتر عمل می کنند.

برای دشمنانت کوره را آنقدر داغ نکن که حرارتش خودت را هم بسوزاند .  

 می دانیم که چیستیم و نمی دانیم چه می شویم .

همیشه  به کسی فکر کن که تو را دوست دارد نه کسی که تو دوستش داری 

عشق مثل آبه ، می تونی تو دستات قایمش کنی ولی یه روز دستاتو باز می کنی می بینی همش چکیده بی این که بفهمی دستت پر از خاطرست 

 من وقت را هدر دادم و اکنون اوست که مرا هدر می دهد 

ای جسارت ،دوست من باش 

اگر کسی را دوست داری رهایش کن سوی تو برگشت از آن توست و اگر برنگشت از اول برای تو نبوده است 

از بزرگی نترس،بعضی بزرگ زاده می شوند ،برخی بزرگی را به دست می آورند .بعضی بزرگی را به دامادشان می اندازند. 

آه که دروغ چه چهره زیبایی دارد .

خدا به تو یک صورت زیبا داده است و تو از آن صورت دیگری ساخته ای .

صورت شما کتابیست که مردم می توانند از آن چیز های عجیب بخوانند . 

به عمقت برو،در بزن و بپرس قلبت چه می داند .

اگر کلمات نایاب شوند به ندرت بیهوده مصرف می شوند.

با خنده و شادی بگذار چین و چروک های پیری از راه برسند . 

چقدر بدبختند آنان که صبر و شکیبایی ندارند مگر نه آن است که زخم ذره ذره التیام می یابد . 

عجیب است که گوش بشر در مقابل نصیحت کر شود ولی نسبت به چاپلوسی شنوا 

موطن آدمی را در هیچ نقشه ای نمی توان یافت .موطن آدمی در قلب همه کسانی است که دوستش دارند . 

 

نوشته شده در جمعه 11 مرداد 1392برچسب:سخنان شکسپیر 1,ساعت 20:28 توسط اتوسا یگانه |